Maroko – trekking przez nieznany Atlas

Termin:	3-12 października 2024 r.
Cena:	5700 zł + lot do Casablanki

Wejście na Dżabal Tubkal, krótka wizyta w Atlasie Wysokim, chwila w Marrakeszu, szybki przejazd autami terenowymi przez saharyjski na piękne wydmy, kilka spektakularnych lokacji filmowych. To wszystko piękne wycieczki i niezapomniane wrażenia. Wielu z Was ma już to za sobą, a chce wrócić do tego wspaniałego kraju zobaczyć nowe miejsca, poznać kraj z innej strony, zrobić coś mniej standardowego, ekscytującego.

Proponujemy wycieczkę do samego serca berberyjskiego Maroko – w Atlas Średni. Zobaczycie kraj z daleka od wydeptanych szlaków turystycznych, poznacie niezmienioną od setek lat autentyczną kulturę Berberów Zajan, przemierzycie starożytne trakty wśród czerwonych skał i zieleni lasów cedrowych, spędzicie cztery noce w namiotach pod gwiazdami i zobaczycie miejsca nieznane nawet autorom przewodników i folderów turystycznych.

Góry Atlas rozciągają się na dystansie 2500 kilometrów od wybrzeża Oceanu Atlantyckiego w Maroko aż po Morze Śródziemne w Tunezji zahaczając po drodze o Saharę w Algierii. Najwyższy szczyt Dżabal Tubkal wznosi się na 4167 metrów. Poza najbardziej znanym Atlasem Wysokim znajdziemy jeszcze Antyatlas (najbliżej pustyni, najbardziej suchy i niegościnny), Góry Rifskie (najbliżej morza – tu znajdują się największe plantacje konopii!), Atlas Saharyjski w Algierii oraz nasz Atlas Średni – serce kultury Berberów, krainę jezior i gajów cedrowych, marokańską Szwajcarię, królestwo makaków berberyjskich. Tu właśnie Was zapraszamy.

Program dzień po dniu

Dzień 1 – Kraków – Casablanca

Zbiórka na krakowskim lotnisku o 10:30. Wylot do Casablanki z przesiadką na jednym z lotnisk europejskich. Przylatujemy do Casablanki w nocy i jedziemy do hotelu.
(godzina zbiórki i lotu może ulec zmianie, będziemy informować. Zaproponujemy wszystkim uczestnikom zakup biletów za naszym pośrednictwem)

Dzień 2 – Chunajfira – Stolica Berberów

Pakujemy rzeczy i jedziemy do Chunajfiry – stolicy berberyjskich plemion Zajanów z Atlasu Środkowego. W mieście działa Akademia języka Tamazigh. W lokalnym narzeczu miasto nazywa się: ⵅⵏⵉⴼⵕⴰ To już jest takie Maroko, do którego nie docierają zwykli turyści. Odwiedzamy targ, kupujemy potrzebne produkty przed wyprawą i jedziemy w góry do wsi Sabraa (której nie ma na mapach).
Kolacja i nocleg w rodzinnym pensjonacie u Berberów.

Dzień 3 – Przez berberyjskie wioski

Pierwszy dzień w górach. Zaczynamy od zapoznania się z naszą ekipą: kucharzem odpowiedzialnym za cieszenie naszego podniebienia w prawdziwie marokańskim stylu oraz mularzy, którzy przeniosą z miejsca na miejsce nasze bagaże, sprzęt i rozbiją obozy. Nasza drużyna jest skarbnicą wiedzy o codziennym życiu Berberów z gór Atlas.
Idziemy po górskich szlakach przez przełęcz, a naszym celem jest duża wioska Azigza położona na wysokości 1250 metrów.
Wycieczka: 5 godzin. Nocleg w namiotach.

Szlaków turystycznych tych znakowanych jest niewiele – tyle co szakal napłakał.
Na naszym trekkingu poruszamy się ścieżkami mułów i Berberów wypasających swoje stada kóz. Prowadzą nas lokalni przewodnicy górscy, także Barberowie którzy doskonale znają wszystkie ścieżki górskie, nawet te których nie widać, a przez wioski przechodzą z zamkniętymi oczami.
To jest właśnie największą atrakcją tego wyjazdu – ale musimy trzymać się razem i podążać za przewodnikiem, bo zgubić się tu bardzo łatwo. A szkoda by było spóźnić się na wspaniałą kolację!

Dzień 4 – Azigza Tiglmamine (1630 m)

Drugi dzień w Atlasie Środkowym. Idziemy przez terytoria berberyjskiego plemienia Zajanów, które stawiało opór Francuzom przez długie 9 lat zanim uznało ich panowanie. Okolica słynie z tradycyjnego tańca zwanego ahaidous. Mieszka tutaj największy maestro i król tego tańca – Mohul Hussain. Taniec ten porwał kiedyś samego Diego Maradonę.
Idziemy przez lasy dębowe i hale, gdzie od wiosny wypasają stada Berberowie. Szlak jest łatwy, prowadzi pasterskimi ścieżkami
Wycieczka: 5 godzin. Nocleg w namiotach.

Dzień 5 – Jezioro Azigza – Zielony Staw Atlasu

Wkraczamy do wspaniałego lasu i wędrujemy wśród cedrów atlaskich (Cedrus atlantica), z których wiele ma ponad sto lat. Tego dnia z pewnością spotkamy magoty, czyli makaki berberyjskie – jedyną małpę żyjącą na północ od Zwrotnika Raka, prawdziwy symbol gór Atlas. Obóz rozbijamy nad niezwykle malowniczym górskim jeziorem Azigza. Jego nazwa znaczy Zielony Staw. Leży na wysokości 1474 metry w cedrowym gaju Ajdir Izayane, od 1949 roku uznane jest za miejsce dziedzictwa narodowego Maroko.
Wycieczka: 5-6 godzin. Nocleg w namiotach.

Cedr (cedrus libani atlantica) – to taka wiecznie zielona sosna. Jest niezwykłą rośliną, w dodatku endemiczną na obszarze Maroka i żyje bardzo długo – ok. 500 lat. Okazuje się, że każda część cedru ma wysoce efektywne właściwości lecznicze. A Biblia mówi nawet, że cedr jest najmocniejszy ze wszystkiego co żyje w przyrodzie. A inne „nauki” twierdzą, że osoby przebywające w lasach cedrowych stają się bardziej życzliwe, radosne i częściej odnoszą sukcesy ! Brzmi magicznie – dlatego tam jeździmy.
Z cedru pozyskuje się żywicę, olejki a także mączkę, z której produkuje się… mleko. a to już prawdziwe czary. Pod jednym z najstarszych drzew na terenie Maroka można usiąść w cieniu rozłożystych konarów i napić się pysznej kawy.

Dzień 6 – Czterdzieści Źródeł

Idziemy łatwym pasterskim szlakiem przez cedrowe lasy, które kiedyś były domem słynnego lwa berberyjskiego, który wyginął w latach 50-tych oraz tygrysów, które przetrwały tu dwadzieścia lat dłużej. Docieramy do okolicy zwanej poetycko „Czterdzieści Źródeł”.
Tutaj zaczyna się Oum Rabia, druga najdłuższa rzeka Maroka, która wpada do Atlantyku ponad 600 kilometrów dalej. Berberowie zwą ją „Rzeką Rzek”. W wąwozie znajdziemy również malowniczy wodospad.
Wycieczka: 5 godzin. Nocleg w namiotach.

Dzień 7 – Jezioro Ouiouane, Ifrane i Fez

Wędrujemy wśród cedrowych gajów, pasterskich łąk oraz terasów, na których Berberowie pielęgnują swoje uprawy. Tutejsza gospodarka jest całkowicie samowystarczalna, a wszystkie produkty spożytkowane przez lokalną społeczność. To jedno z niewielu miejsc, gdzie można zobaczyć jeszcze tak tradycyjny styl życia i sposób uprawy.
Popołudniu żegnamy się z naszą ekipą mularzy i kucharzem i jedziemy do Ifrane – marokańskiego kurortu narciarskiego. Tutaj znajduje się siedziba parku narodowego oraz ciekawe muzeum cedrów. Na wieczór docieramy do Fezu – najlepiej zachowanego średniowiecznego miasta na świecie.
Nocleg w hotelu

Ifrane – na nartach z królem!
Ifrane, to malownicza wioska w samym sercu Parku Naturalnego położona na wysokości 1660 m.n.p.m. W języku Berberów oznacza „jaskinie”. Czyste powietrze, zieleń, malownicze jeziorka górskie… Można tu chodzić na spacery, jeździć konno, na rowerze. Ale mało kto wie, że zimą da się jeździć na nartach! To kolejny po Oukmaiden w Maroku ośrodek narciarski. Zwany jest Małą Szwajcarią, bo infrastruktura hotelowa nawiązuje do tego zakątka, Wiadomo, nie poszalejecie jak na stokach w Alpach Berneńskich, ale za to w egzotycznych okolicznościach przyrody w Afryce Północnej.
A dlaczego z królem? Otóż wśród lasów cedrowch poza centrum wioski ma swoją rezydencję król Mohammed VI. Czy jeździ na nartach? – tego nie wiemy, ale jest szansa, że przechadza się w cieniu tych wspaniałych drzew.

Dzień 8 – Cesarskie miasto Fez

Podobno wciąż nie istnieje dokładna mapa medyny w Fezie. My mamy cały dzień na jej poznanie. Zagubimy się w labiryncie uliczek medyny, odwiedzimy medresę i pałace. Chętni mogą podziwiać pracę słynnych na cały świat garbarzy skór.

Dzień 9 – Fez – Casablanca

Jedziemy do położonej nad Atlantykiem Casablanki, największego miasta całego Maghrebu. Przed północą udamy się na lotnisko.

Dzień 10 – Powrót do kraju

Wylatujemy do kraju o 1:15. O godzinie 10:30 będziemy w Krakowie.