Od końca kwietnia jeździmy pełną parą. Ile udało się już zrobić, zwiedzić, zobaczyć, posmakować!
Zaczęliśmy od Macedonii. Przeprawialiśmy się przez górskie potoki pod szczytem Golem Krcin. Wędrowaliśmy po szlakach „Macedońskiego Tybetu” w Parku Mavrovo. Podziwialiśmy z góry Kanion Matka. Zdobyliśmy najwyższą górę, która wznosi się w całości w Macedonii, czyli Pelister (2601 m).
Dwa razy staliśmy na grani ponad dwoma jeziorami – Ochrydzkim i Prespą na szczycie Magaro. Dwa razy wsłuchiwaliśmy się w bicie cerkiewnych dzwonów i gwar targu w Ochrydzie. Dwukrotnie degustowaliśmy miód od pszczelarzy z prawdziwej Krainy Miodu.
Potem przyszła kolej na Albanię. Kluczyliśmy wśród płatów śniegu na szczycie Gramoz (2523 m). Na kilka dni przenieśliśmy się w czasie i przestrzeni do świata kamiennych wiosek i mostów w dolinie Zagorii. Chodziliśmy po wąskich uliczkach twierdzy w Beracie.
W Czarnogórze weszliśmy na kilka wysokich szczytów w Durmitorze. Spłynęliśmy najgłębszym w Europie kanionem rzeki Tara. Przeszliśmy wojskowymi drogami przez góry Lovćen aż nad Adriatyk.
Słuchaliśmy śpiewów w wykutym skale Monastyrze Ostrog w Czarnogórze i świętowaliśmy prawosławną Wielkanoc u św. Jana Bigorskiego w Macedonii. Dwa razy odwiedziliśmy zagubiony w górach monastyr Treskawiec. Zwiedzaliśmy opuszczone cerkwie południa Albanii.
Poznawaliśmy smaki lokalnych szczepów wina w winiarni Popova Kula oraz ich domowe wersje w domach prywatnych. Nie obca jest nam rakija. Był czas na ośmiornicę nad morzem i baraninę prosto z ognia wysoko w górach. Nie mówiąc już o tym, co podawał kucharz w hotelu Radmilovac, ale kto był, ten wie 
Miesiąc zleciał, pierwsze 10 000 kilometrów bałkańskich dróg za nami, ale chcemy jeszcze!
Czy były trudno? Nie! Trzy razy jechaliśmy z Polski na Bałkany i trzy razy wracaliśmy. Nikt nigdy nie sprawdził nam żadnego dokumentu poza paszportem. Nie było ani słowa o kwarantannie po powrocie. Ani słowa o żadnym teście, zaświadczeniu ani szczepieniu. A zwiedzanie? Bajka. Jest pusto, spokojnie, ludzie strasznie się cieszą, że nie daliśmy się propagandzie z telewizora i przyjechaliśmy.
Chcemy jeszcze! Plany na następne dni? Góry Przeklęte, potem Bułgaria, potem znów Prokletije. Potem rozdzielamy się i realizujemy plan „piekło-niebo”. Hubert rusza w Góry Niebiańskie, a Kasia w Przeklęte. Potem oczywiście Korona Bałkanów. Jeszcze raz Prokletije. Potem przychodzi czas na Karpaty Ukraińskie i Rumuńskie no i na koniec Albania. Da się? da się!
Plany na następne dni? Góry Przeklęte, potem Bułgaria, potem znów Prokletije. Potem rozdzielamy się i realizujemy plan „piekło-niebo”. Hubert rusza w Góry Niebiańskie, a Kasia w Przeklęte. Potem oczywiście Korona Bałkanów. Jeszcze raz Prokletije. Potem przychodzi czas na Karpaty Ukraińskie i Rumuńskie no i na koniec Albania. Da się? da się!Dziękujemy za pierwszy miesiąc i do zobaczenia na szlaku. Hubert Jarzębowski, czerwiec 2021
